Yol, Gezi, Fotoğraf, Motosiklet, Restorasyon. Hayata dair…
Gezi Notları
Ortaokul yıllarımda kaptan Sadun Boro‘nun “Pupa Yelken” isimli müthiş kitabını okumuştum. O günden sonra tüm hayatım boyunca “uzakları” merak ettim. Her fırsatta seyahat yapmaya gayret ettim. Nasıl olduğu çok önemli olmadı hiç. Konfor, kısa yollar, hatta güvenlik bile aramadığım dönemler oldu. Hedefim her daim uzaklar oldu. Yağmuruyla, sisiyle, güneşiyle, gecesiyle…
Hayat da öyle değil mi, ilişkiler mesela.
Kilometreler ilerledikçe beklentiler daha netleşiyor, gerçekler daha iyi görünüyor. Aşılan yollar neticesinde yol arkadaşınız ile paylaşımlarınızın sınırlarını daha iyi anlıyorsunuz. Neticede sevgi ve aşk bir yere kadar. Zaman içinde farklılıkların tolere edilmesi zorlaşıyor.
Orhan Kızıl Ejder ile yollarını ayırdı. Beklenen şarkıydı zaten.
Güle güle CBF150, hoşgeldin CRF250 Rally 🙂
Bu sabah Domaniç’e gitmek için saat 07:30 de yola çıktık ancak. Hava raporu sis vermişti ancak Ekihisar’a geldiğimizde neredeyse bulutun içinde gidiyorduk. Haliyle vapurlar çalışmıyordu, bekledik.
İstanbul’a yakın olupta girmediğim bir yer, Ballıkayalar. Sisli bir sabah, serin ama soğuk değil, yağış da yok. E-5 üzeri yola koyuldum. Gebze’den sonra “Ballıkayalar Tabiat Parkı” tabelasından sapıp, orta temizlikteki dar virajlı yoldan 15 dakika ilerleyince vardım.
Dün gece hava tahmin raporuna baktığımda bugün için 15 derece sıcaklıktan bahsediyordu. Ne güzel. Haftalardır kış şatları tüm ülkede sert geçmekte, bu fırsat kaçmaz dedim.
Geçen haftalardaki yoğun kar yağışından sonra bugün İstanbul’da kısmen kuru bir hava var. Üstelik hava tahminleri yarından sonra yeniden kar yağışından bahsediyor. Fırsat bu, Kiraz ile Tuzla’dan Darlık, Ulupelit ve Ömerli yollarında turladık.
Bugün hem Orhan tecrübe kazansın, hem de temiz hava koklayalım, uzakları görelim diye çıktk yola. Hava muhalefeti bu sene tüm Türkiye’de sert geçiyor, Bolu, Taraklı, Göynük, veya Domaniç, Bilecik, Kütahya bölelerine günü birlik inemiyoruz. Haliyle en yakın nefes alınacak ortam Orhangazi diye düşündük.
Ekim ayına geldik nihayet. Henüz güneş kaybolmadı, arada ışıl ışıl ısıtmakta. İşte güzel bir hafta sonu için fırsat. Değerlendirmek gerek bu fırsatları. Sahilköy’de kamp yapalım, hem aynı zamanda Suzi ile ilk yakın yol kaçamak olsundu.
Yıllar önce rehberlik yaparken Ayvalık’a geldiğimde dışarıdan bakabildiğimiz, yıkılma tehlikesi nedeni ile değil içine girebilmek, yanına dahi yaklaşamadığımız Taksiyarhis Kilisesi, Rahmi Mustafa Koç Müzesi tarafından baştan sona yenilenmiş, restore edilmiş, çevre düzeni yapılmış bir şekilde bölge turizmine müze olarak kazandırılmış.
Uzun zamandır yolsuz kaldık, tekerlerimiz dönmedi. Nihayet kısmet oldu, Cumhuriyet Bayramı’nda biz de bayram yaptık.
“Cumhuriyet Bayramı’nda Tunçbilek, Domaniç” öğesini okumaya devam et
